Sevdiklerin Neredeyse,Yüreğin de Oradadır...
Seni en iyi tanıyan,yine sensin...Her şey değişti hayatında, herkes gitti belki.Ama hepsinin bir sebebi vardı.Hepsi kendini bulman içindi.Onlar gittikçe,sen biraz daha geldin kendine.Bir kaç adım fazla attın.Çünkü hep başka yönlere doğru giden,asıl yönünden uzaklaşır zamanla.Kendini hiç belli etmez bu uzaklık ta ki sen geri dönmek isteyene kadar...Bir de bakarsın ki,geldiğin yerden çok uzaksın.Dönmek istesen,bıraktığın gibi değildir ; ne sen,ne de bıraktıkların.
Çok yol katetmek değil ; doğru yönde ilerlemek en verimli olanıdır. Peki nedir bu doğru yön? Sana ve diğer hiçbir canlıya zarar vermeyecek,herkesi memnun etmese de kimseyi mutsuz etmeyecek olandır.
Elinde boş bir kavanozla gönderildin dünyaya.Bir de haritan vardı yalnızca.Gideceğin her yer,göreceğin her insan sana bir şeyler öğretecek.Bütün bu öğrendiklerin birer birikim.Kavanozu nasıl doldurmak istediğin tamamen sana bağlı.Çünkü bir gün kavanoz dolacak ve kapağı kapatılacak.İyi birikimler yapmak en güzeli...Çünkü o kavanoz aslında sensin...Ne kadar doldurduğundan çok,nelerle doldurduğun mühim olan.
Hayat,senin için planlar yapmaz.Senin planlarını yine sana hatırlatır sadece.Çünkü sen istemedikçe,senin dışında gelişemez olaylar.
Bir şeye,birine,bir yere düşünülenden fazla bağlanmak,geçmişte bu şeyle,bu kişiyle ya da bu mekanla bir bağımız olduğunu gösterir.Bu bağlar asla kopmaz.Sadece süresini bekler,olur ve uzaklaşırlar.Tutunmak,direnç göstermek,bu giden şeylerin arkasından koşar adımlarla ilerlemek sadece bir boşluğa doğru çeker seni. Çünkü gittiğin yerde bir şey yoktur..
İncil ya da herhangi bir kutsal kitabı okurken bedensel gözümle değil,ruhsal gözümle okurum...Ancak o zaman mesajların bana ulaşmasına izin verebilirim... İşte bu yüzden yukarıda söylenenler derin izler bırakmıştır bende.
Eğer sen de istediklerinin senden tamamen uzaklaşmasını değil de,başka bir boyutta seninle olmalarını istersen ; onları burada tutmak yerine gökte uçuşmalarına izin vermelisin...
Sevmek,istemek her zaman otokontrolünde tutmak değildir.Bazen gitmelerine izin verdiğinde sevgin,isteğin kabul görür.
Şimdi bırak,kelebeklerin özgürce uçsun.
*Luka,12;33,34
Yorumlar
Yorum Gönder